METROMUNİS
Birbirimizi tutmamaya ellerimiz
Üç kollu metro göbeği merkezimiz
Tehlikeli ölçüde yakın kalabalık
Tek yol kulaklığa gömül gözler dışarıya
Eşitlendik ter kıyametinde
Gözler tek güç tek rütbe
Kitapçık peçe açılı filim tül
Dalgınlık söz kaçırılan göz nişan yerine
Nasıl korkuyor yakınlığı nice
Başka temel mi atıldı değişen zaman mı
…..
Metronun kalabalık soğukluğu beni etkiledi. Dikey tutunma kollarına üç bir yandan uzanan el çeşitlerini fotoğraflamak isterdim. Orada hiçbir desteğe tutunmaksızın kendi kendine ağlayan kıza, hiç olmazsa rahatça boşalsın diye yerini vermeye değer. Bu geçici sosyal mekanın ruhunu veren ve yaratanlar da var. Gösterişsizce gerçek, kendini tutamayan, bilmeden davetkar yitik biri. Ömür boyu değil, bir anlık yitiklikliğiyle seni beni kurtarıyor. Yaş damlaları beni ışınlayarak üzüntülerime, bırakılmışlıklarıma götürüp koyuyor. Sonunda ben de kurtulucam, o da kurtulacak. İnişinde kaşımı indirdim, görmemeye çalıştım. Ondan bir sonraki durakta inen aynısından yatay çizgili siyah beyaz etekten giymiş genç kız ikizi bir an içimi hüpletti. Bu kez kendisi mi ışınlandı buraya?
Mehmet İbiş 